De jongste was in het atelier aan het struinen en vond een kapotte steel van een schop. Hij wilde daar een grondboor van maken, dan moest wel de punt scherper gemaakt worden.
Even later werd het plan gewijzigd: met twee stelen wilde hij een wigwam maken. Ik moest de boel vasthouden dan ging hij het aan elkaar knopen. Toen bleek dat twee poten niet vanzelf blijven staan om een wigwam te zijn veranderde het plan in een vogelverschrikker. Met wat hulp (en hout uit de voorraadschuur) werd het deze vogelverschrikker:
Met heel enge ogen en scherpe tanden om de vogels goed af te schrikken.
Even later werd het plan gewijzigd: met twee stelen wilde hij een wigwam maken. Ik moest de boel vasthouden dan ging hij het aan elkaar knopen. Toen bleek dat twee poten niet vanzelf blijven staan om een wigwam te zijn veranderde het plan in een vogelverschrikker. Met wat hulp (en hout uit de voorraadschuur) werd het deze vogelverschrikker:
Met heel enge ogen en scherpe tanden om de vogels goed af te schrikken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik hoor graag wat je van mijn blogbericht vindt.