ik kan het niet laten

Iedere keer als een doos als deze me toelacht 

dan kan ik het niet laten en gaat het mee naar huis.

Het gaat dan niet om het spelletje maar om de plaatjes. 

Ik heb al heel wat lotto en memorykaartjes in huis.

 Maar deze serie is toch wel heel mooi. 

Bekijk de kaartjes maar eens goed, het zijn allemaal kleine kunstwerkjes.

 Mooie vormentaal en prachtige (bijzondere) kleurvlakken.

in mijn raam

Ik vind zo'n mooie dingen overal. Ik die laat ik zien in mijn raam.

De afgelopen weken hingen deze prachtig geborduurde vogels voor het raam. 

Ze wachten op de lente (ook al zou ik schaatsen op natuurijs ook leuk vinden).

Dit smyrnawerk was halverwege toen ik het vond. Het is zo'n mooie tegenstelling van het raster van de ondergrond en het volle van het geknoopte deel. De vormen en kleuren vind ik passen bij de winter.

schilderen in een deksel

Bij de weggeefwinkel nam ik oude puzzeldozen mee. 

De jongens mochten er in schilderen. 

Je hebt dan meteen een gekaderd kunstwerkje. 

Het kader is bij de oudste ook leidend geweest. 

Hij ging staande robotten maken. 

En even later ontstond een mond 

met nog een extra doos kon de robotbril gemaakt worden. 

Samen een mooi plaatje.

mam ik wil

De oudste weet al heel goed wat hij allemaal wil hebben, 

het lijstje voor de verjaardag blijft groeien terwijl het nog bijna een half jaar duurt voor het zo ver is.

Gelukkig is hij ook blij met spullen die hij zelf kan maken:

een telefoon en een walky talky.

Ik moest het standaardje maken, hij deed de rest.

mannen met baarden

 Iedereen doet het wel eens in de krant, 
een foto bewerken met pen tot een portret 
met een snor, baard, bril, moedervlek, spockoren, sigaret en zo meer. 

Ik vroeg leerlingen van groep 5 een uitvergroting van een krantenfoto te kiezen. 
Deze rond het gezicht uit te knippen en bovenaan het vel te plakken. 
Daarna gingen ze met oost indische inkt een baard met snor toevoegen. 
De bedoeling was dat ze dat deden zonder eerst de contouren te tekenen 
maar dat bleek wat moeilijk voor velen.
 En dat een baard onder de mond al begint moest ik ze vertellen.


Het was heerlijk om de kinderen bezig te zien, 
ze hadden net een geschiedenisles over de kroontjespen gehad dat viel mooi samen. 
En ze leerde over texturen zonder dat ze er erg in hadden.
Meneer de Jager was ook de klos.

een dak met ogen

De jongste deed mee met kleien. 

Een pakje zelfdrogende klei, knopen, veren, oogjes, kralen 

en 4 mannekes gingen aan de slag.

Eigenlijk ging het te snel, ze wilden nog best meer maar de klei was op.

De jongste maakte een dak met ogen en een antennne.

Wie weet kwam de inspiratie wel 

van het bezoek van de tentoonselling van Erwin Wurm 

in het Middelhiempark in Antwerpen, 

waar we van de zomer samen waren.

Ze weten nog heel veel, 

de gouden drol, het dikke huis, de koffer op 1 been, 

het appelhoofd, de kromme boot, de gesmolten auto 

en nog hielden ze niet op met herinneringen ophalen 

toen we vertelde dat we weer met ze naar het beeldenpark wilden gaan.

het schoolplein

De school en het plein.

In 3 stappen maakten de leerlingen van groep 3 van juf Ilze 

deze prachtige tekeningen van ons schoolgebouw en/of schoolplein.

Stap 1 potloodtekening

Stap 2 overtrekken met kroontjespen en inkt

Stap 3 inschilderen met waterverf

Ik vind het vooral zo mooi 

omdat het inschilderen niet precies binnen de lijntjes is. 

Als volwassenen hebben we afgeleerd om op deze manier in te kleuren. 

We maken alles zo netjes terwijlals je dit ziet 

dan zie je het effect van 'ruig' inkleuren.

van gordijn naar doek

Tijdens een bezoekje aan kringloop vond ik een leuk vintage gordijntje 

(helaas wel heel smal, dat beperkt de mogelijkheden).

 Wederom iets wat doet denken aan Harrie Gerritz. 

Ik ga het opspannen op een schilderijdoek en 

misschien een beetje erin schilderen 

en dan heb ik een weer leuk 'origineel doek' voor aan de muur.

een stukje gordijn

zoeken naar een mooie vlakverdeling

zo gaat nr 1 worden, met wat toevoeging van wat verf

tekenen met een veer

"Mama kun je tekenen met deze veer, dat heb ik in dat dikke boek gezien."

De oudste wil voelen hoe dat gaat, 

ik haal oost indische inkt te voorschijn, 

de veer is bij oma in het bos gevonden en bewaard. 

Nu zelf aan de slag. 

Het wordt een kruis in een vierkant, waar heb ik dat meer gezien?

Zo gefotografeerd op plaid van de bank 

lijkt het wel een werk van Harrie Gerritz

ik zie ik zie wat jij niet ziet

 Als toetje aten we vandaag mandarijn.

"Kijk mama, een vlinder" zei de oudste,

"zullen we die natekenen?,

 ik doe het stokje jij de rest".

Het stokje voor het lijf was makkelijk, 

de gebogen lijnen gingen niet zo makkelijk. 

Even samen oefenen in het groot. 

Toen alleen in het klein en zowaar dat lukte helemaal zelf.

kijk mama- een vlinder

samen oefenen

alleen gedaan, in het klein

om en om over de post

Met een vriendin uit Limburg ben ik drie jaar geleden begonnen 

met maandelijkse brievenbuspost. 

We maakten ieder een klein werkje dat door de brievenbus past 

en stuurde dat op.

 Ieder van ons maakt daar een reactie op 

en zo ontstaan twee beeldende "verhaallijnen".

Hier zie je onderdelen van de eerste twee lijnen. 

Ondertussen zijn we opnieuw gestart.

Iedere eerste van de maand komt er weer een werkje bij. 

Ik vind het heerlijk om wat kleins te maken 

wat gewoon leuk is

en even zo leuk is het om iedere maand verrassende post te ontvangen.

Ik maakte er nooit foto's van maar 

vanwege dit blog ga ik daar per februari mee beginnen. 

Dus wordt vervolgd!

nee, geen hond

Uit de raametalageserie: 

een ode aan alle hondenbezitters die iedere dag 

weer een rondje lopen met de hond. 

Het park hier om de hoek is er vol van. 

Toen de kinderen nog niet naar school gingen 

kwam ik er zeker 6 keer per week door het park gefietst 

en leerde ik er heel veel kennen (van gezicht dan).

bij de buren

Als kind van 10 jaar hoorde ik het voor het eerst:

"het gras bij de buren is altijd groener".

Ook mij is jaloezie niet vreemd. 

Zeker als het op werkgebied mager is dan wil ik wel ruilen met de buren, ook al weet je nooit echt wat je dan allemaal kado krijgt (aan gedoe).

Niemand wordt gespaard in het leven, er is overal wel wat.

in de etalage

Vorig jaar heb ik iedere week een etalage gemaakt met een textieldoekje als basis. Een schildersdoek omtrokken met een doek en dan borduren.

Na een drukke tijd dacht ik- nu is het :

Jullie hebben me een dag of 5 gemist 

omdat mijn tijd ging zitten in het leggen 

van een nieuwe houten vloer.