De jongste maakte deze tekening van een man. Toen ik vroeg wat er aan de kin getekend was zei hij: een sik. Toen werd het plots papa. Volgens de oudste miste papa nog armen. Daarop ging de jongste enthousiast aan de slag met heel veel vingers, waar volgens de oudste niets van klopte.
Ik zei sssst, laat maar. Handen als zonnen zijn toch prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik hoor graag wat je van mijn blogbericht vindt.