Twee keer per week kom ik langs fietsen en iedere keer zie ik dit gezicht op het raam. De huiskamer van dit studentenhuis heeft met tape een eigen gezicht gekregen, iedere keer moet ik er om lachen. Eindelijk ben ik gestopt om het vast te leggen: om het met jullie te kunnen delen.
Dit gezicht lachtte mij ook toe. Een leerling heeft voor mij en mijn collega dit lachende gezicht gemaakt (met de bordmagneetjes). Dan begint je dag goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik hoor graag wat je van mijn blogbericht vindt.