borduren met peuters

Voor de peuterspeelzaal van de jongste heb ik een knutselopdrachtje bedacht.

iedere peuter kreeg een rond karton met in het midden een gouden stip als neus.

Ik deed voor hoe je met stickers mond en ogen kon maken. Daarna met een spijker gaatjes prikken voor het haar en dan borduren maar. De peuters kozen een eigen kleur katoendraad, ik deed ze voor hen aan de naald. Het uiteinde plakte we aan de achterkant vast met plakband en dan borduren maar.

Op stof borduren is heel lastig voor 2 en 3 jarige omdat je snel alles bij elkaar trekt, met karton heb je ook nog het voordeel dat je niet hoeft aan of af te hechten.

het begin

nu de peuter zelf weer

leuke resultaten

kinderen gingen er meteen mee spelen;
kijk een masker

kijken naar een fiets

Als kleuter leer je fietsen. 

Je leert sturen, trappen en remmen. 

Maar als blijkt dat je een fiets gaat tekenen 

merk je pas hoe moeilijk een fiets in elkaar zit. 

Zo gewoon je je er mee verplaatst zo ingewikkeld blijkt het in elkaar te zitten, 

zeker als je het na moet tekenen van de juf. De ketting dit dan wel aan de trappers vast maar niet aan het achterwiel. Het ene wiel valt heel wat groter uit dan het andere.

Omdat er tijd over was na het overtrekken van de potloodtekening 

hebben de leerlingen er korte gedichtjes/ verhaaltjes bijgeschreven.

schoen als kado

Al een aantal jaren vieren we bij mijn ouders Sinterklaas met een surprise maar dan zonder budget. Je mag wel een kado geven maar dan iets wat uit je eigen huis komt, gevonden hebt op straat/natuur of van de weggeefwinkel. Behalve een echt fysiek kado werden er diensten kado gedaan; een fotosessie, het uitlenen van een stapel dvd's of een autowasbeurt.

Het leven wordt steeds drukker daarom maakt het ene stel voor een ander stel een surprise met gedicht. Manlief doet de woorden, ik het beeld. We trokken mijn ouders en al snel was het idee er. Een schoen als kado. Mijn ouders wandelen veel en vaak. Van huis uit wordt er bij ons veel bewaard dus oude bergschoenen lagen nog ergens op herbestemming te wachten.

Benodigdheden; oude schoen- zonder veter, behangerslijm en een oude landkaart. Scheur de kaart in stukjes (dan krijg je natuurlijkere overgangen), smeer de schoen in met lijm en plak daarop de met lijm ingesmeerde stukjes landkaart. Goed alle randjes aan duwen (masseren noem ik het ook wel eens)/

Met een paar uur werk en een paar dagen drogen op de verwarming een leuk object voor in de vensterbank of op de kast.

Ma was er blij meer, ze bestelde er meteen 1 bij.

schoen 2 in de maak

laat het papier op kleur mooi aansluiten 

een stadse schoen

een eerdere versie voor etalage van de Imme

ik heb geen boom

Hoe eenvoudig kan het zijn, 

bij het spelen was er geen boom voor handen, 

dan maar tekenen op een blokje.

ook kinderen kunnen dit

Thuis vinden de mannen het erg leuk om met zelfdrogende klei te werken. 

Mama nadoen geeft leuke resultaten. Samen in een houten huisje staan ze nu te pronken in de kast.

samen in een huisje

deze passen heel mooi een oud houten doosje

voorbeeld kikker

kikker van de oudste

slak met spelden

Ook met leerlingen van school heb ik met zelfdrogende klei en bestek bijzondere popjes gemaakt. Kraaltjes, alufolie en electriciteitsdraad voor de versierende elementen.

vrolijke gezichtjes

Eenvoudig en leuk resultaat. 

Al jaren maak ik van zelfdrogende klei -ook wel dasklei genoemd- gezichtjes. Met een stukje hout, een schelp, een steen of een pompom als basis.

Zelfdrogende klei werkt anders dan gewone klei, stukjes eraan plakken werkt niet, je moet de klei uit 1 stuk laten en dan door induwen vervormen. Deze klei krimpt bij het drogen waardoor alles wat je er in duwt vast blijft zitten.

Het bovenste hoofdje kwam los van de schelp omdat de klei teveel gekrompen was om klem te blijven zitten. Het lijmpistool is dan een uitkomst.

als presentje bij mijn afscheid van concare

3 aanzichten van 1 schelpenhoofdje 

met kraal als lijf en eikendopje als hoofd

eikendopjes als robotantenne

sint voor het raam

Ik hou van kindertekeningen, deze hangt voor het raam aan de Havendijk in Tilburg. 

Vooral het pietje vind ik erg mooi, de dikke zwarte contour met naar binnen geslagen 'bloem'blaadjes trok mijn aandacht. Dichterbij zag ik het schattige blauwe veertje en de strenge sinterklaas

Proost

Op een mooi voorstbestaan van de Imme.

Hef het glas voor eerlijk eten,

voor echte aandacht,

voor elkaar 

en het samen aan tafel zitten.

mobile kersttijd van jaren geleden

aandacht maakt het verschil

Voor het debat : Aandacht maakt het verschil, was ik gevraagd om de zaal aan te kleden. Een grote zwarte doos van 7 meter hoog. Met minimale middelen is er een sfeervol geheel ontstaan.

Aan beide zeiden van het projectiescherm oranje organza doeken met daarop het beeldmerk, uit karton, van de Imme. Als eenvoudige aankleding een open sokkel met daarop een'bloemstuk' van takjes berenklauw en houten kookbestek.Dit laatste is een beproefd object, eerder gebruikt in de etalage van de Imme (wie wat bewaard heeft wat).

De mannen Bob Hutten, directeur Hutten Catering en Rob Maessen , stafmedewerkr Provincie Noord-Brabant waren super. Waar gaat eten eigenlijk over? Wat zijn voedingswaarden? Behalve wat we kunnen meten in het laboratorium  is het meer samen zijn, tijd voor elkaar hebben en eerlijk echt eten tot ons nemen. Ik werd geraakt door twee mooie, goede verhalen die mijn overtuiging over eerlijk eten versterkt hebben.

aankleding zaal de nwe Vorst voor debat

sfeervol geheel

mooi oud

als verzamelaar houd ik van oud

van rommelen tussen mijn spullen

en snuffelen bij de kringloop

voor de etalage bij de Imme heb ik mijn hart kunnen ophalen

elementaire vormen

opstapelen

tot een nieuw geheel

stapelpannen en kannen 

veel geluk

Een aankleding voor restaurant de Imme

fris en groen voor de zomer etalage.

opdrachtgeefster Ria was helemaal in de nopjes 

want wat bleek: klavertjes 4 waren een terugkerend fenomeen in haar leven. 

Ik wens restaurant de Imme veel geluk 

met het voortzetten van het werk van Ria Kuijpers 

en Ria wens ik nog heel veel klavertjes vier.

herfstaankleding

Tien jaar geleden begon ik met het maken van etalages voor restaurant de Imme in Tilburg. 

De Imme is een bijzonder restaurant waar aandacht is voor de mens en de natuur.

 Er wordt biologisch-vegetarisch gekookt door mensen die een steuntje in de rug nodig hebben. 

Een fijn restaurant waar ik al vaak verrassend lekker heb gegeten. 

Directeur en initiatiefnemer Ria Kuijpers neemt na 33 jaar afscheid van 'haar' Imme.

Het bestuur viert dit met een debat op 

donderdag 17 november  

 aansluiting maakt het verschil

over ecologisch ondernemen

een van de 1e herfst etalages

bladeren en noten als mobile voor het raam

in de ruit spiegelt de Willem II straat

gevonden

ik snuffel en winkel graag 

bij de kringloop

 bij La poubelle 

of Portagora

of helemaal gratis bij de weggeefwinkel Noppes

in Tilburg

jaren terug kwam ik deze tegen

het is nu dan wel herfst

met al heel veel kale bomen

maar de lente en zomer 

komen vanzelf weer

nu nog even de winter door 

verzameldrift

ik kan niet zonder verzamelen

van bomen

van huisjes

 van lapjes

lintjes en

van knopen

hier mochten ze samen 

een boom worden

voor in mijn raametalage

bomenverzameling

al jaren spaar ik bomen

van hout 

of kunststof

als het maar een basale boom is

duidelijk van vorm

en structuur

ze lagen alweer een tijdje

in hun eigen doosje te wachten

om bekeken worden

nu een ruiten lapje

het kan ook met een geruit lapje

op een leeg vel

weef verder

maar dan met potlood

daarna aan de achterkant 

met folie beplakt 

en geborduurd

tekenen en textiel in 1

een stippenlapje kan ook
dan met vilt toevoeging